Effectieve burgerparticipatie

Evelien Tonkens en Menno Hurenkamp schreven in het voorjaar van 2019 op verzoek van de commissie Infrastructuur en Ruimtelijke Ordening van de Eerste Kamer een adviesnota over burgerparticipatie. De aanleiding is de beoogde invoering van de zogenaamde Omgevingswet. Daarin moet al het ruimtelijke ordeningsbeleid gebundeld worden – en moet dus ook de inspraak van burgers geregeld worden. Op die inspraak is echter nog wel wat aan te merken, zoals Tonkens en Hurenkamp ook toelichtten tijdens een Commissievergadering. De nota en toelichting leidde tot vragen van de Eerste Kamer aan de Minister van VROM, Stientje van Veldhoven. De regering noemt in antwoord op die vragen de door Tonkens en Hurenkamp gedane suggesties ‘belangrijk’ en erkent de noodzaak tot maatwerk in participatie.  In welke mate de adviezen worden opgevolgd, zal nog moeten blijken. Het kan zijn dat de Omgevingswet nog even op zich laat wachten.

Te gast bij Radio EenVandaag

Over de boerenprotesten en het stikstofbeleid. Luister vanaf minuut 30.

Wat ik heel opvallend vind in deze discussie: een jaar of tien geleden is iedereen gaan denken “we moeten meer naar de emotie van de boze burger lusteren”. Op zich is daar wel iets voor te zeggen, maar hier lijkt het wel alsof de emotie overheerst boven “wat is er eigenlijk aan de hand en wat is er eigenlijk besloten en wat is het beléid eigenlijk. Als mensen zich nu boos maken, dan gaat het in de media -en daar hebben journalisten ook hun verantwoordelijkheid-, gaat het héél veel over mensen hun emotie en weinig over wat is er feitelijk aan de hand en wat is er feitelijk besloten.

‘Duurzaamheid en democratische legitimatie van burgerinitiatieven in zorg en welzijn’

Onderzoeksrapport in het kader van NWO Smart Cities for Urban Regions of the Future (SURF)

Hoe duurzaam zijn burgerinitiatieven in zorg en welzijn? Kunnen kwetsbare burgers op hen rekenen als de overheid zich terugtrekt, ook voor de langere termijn? Mag daar iets tegen overstaan in termen van subsidie? Hoe rechtvaardig is het als informele initiatieven ondersteund worden ten koste van professionele aanbieders? Over deze en ander vragen gaat het SURF-project onder leiding van Evelien Tonkens (UvH). Download het rapport via https://www.uvh.nl/duurzame-burgerinitiatieven

Beter luisteren aan keukentafel? Ja, maar dat is niet genoeg

Of je van naasten meer kunt vragen dan ze spontaan al doen, hangt niet af van wie het vraagt, betogen Evelien Tonkens en Femmianne Bredewold.

Of het ‘sociaal netwerk’ meer kan doen dan het al doet voor hulpbehoevenden, hangt niet af van van modieuze beleidstermen als eigen regie, eigen kracht of eigen verantwoordelijkheid, zo bleek uit ons onderzoek (NRC 12 september). Het heeft veel meer te maken met de omstandigheden waarin een hulpvrager verkeert. Lees het artikel op NRC.nl

Wie hulp nodig heeft, heeft weinig aan een netwerk

Meerjarig onderzoek over de stand van de participatiesamenleving, vijf jaar nadat de Koning deze uitriep.

Het boek De verhuizing van de verzorgingsstaat is het eerste grote en meerjarige kwalitatieve onderzoek naar de decentralisaties die in 2015 van kracht werden: van de jeugdzorg, de participatiewet en de langdurige zorg. Het boek bevat onder meer bijdragen van Femmianne Bredewold, Jan Willem Duyvendak, Thomas Kampen, Evelien Tonkens en Loes Verplanke.

In de media onder andere:

Lees het nieuwsbericht in Nrc: ‘Decentralisatie zorg: ‘Streven naar zelfredzaamheid hulpbehoevenden is schadelijk’

Lees een interview met onderzoeker Evelien Tonkens in nrc: ‘Wie hulp nodig heeft, heeft weinig aan een netwerk’

Bekijk het NOS Journaal 13 september, 20 uur.

Beluister een interview met onderzoeker Femmianne Bredewold op NOS Radio 1 journaal: geluidsfragment van 13 september, tussen 7.00 en 8.00 uur.

Preview Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken door Jan Willem Duyvendak en Evelien Tonkens: https://www.socialevraagstukken.nl/decentralisaties-bedreigen-democratie-professionaliteit-en-solidariteit/

‘Keukentafel helpt niet iedereen’, Nederlands Dagblad, interview met Femmianne Bredewold, 14 september

Hoe we grote instellingen zijn gaan wantrouwen

Achter het vrolijke verhaal over participatiesamenleving gaat een onbereflecteerd wantrouwen schuil jegens formele verbanden en grotere organisaties. De participatiesamenleving is dan het informele alternatief: zelf doen, burgerinitiatieven, vrijwilligerswerk en mantelzorg. Er is te weinig aandacht voor ook schaduwzijden van informele organisatie, zoals toenemende ongelijkheid en overbelasting. Echte participatie vereist een beter evenwicht tussen formele en informele verbanden.

Lees het artikel in Samenleving & Politiek (pdf)