Achter het vrolijke verhaal over participatiesamenleving gaat een onbereflecteerd wantrouwen schuil jegens formele verbanden en grotere organisaties. De participatiesamenleving is dan het informele alternatief: zelf doen, burgerinitiatieven, vrijwilligerswerk en mantelzorg. Er is te weinig aandacht voor ook schaduwzijden van informele organisatie, zoals toenemende ongelijkheid en overbelasting. Echte participatie vereist een beter evenwicht tussen formele en informele verbanden.

Lees het artikel in Samenleving & Politiek (pdf)